Rúnar munt þú finna ok ráðna stafi Mjök stóra stafi, mjök stinna stafi Er fáði fimbulþulr ok Gerðu ginnregin Ok reist hroftr rögna
Úr er af illu jarni; oft leypr ræinn á hjarni ÞUrs vældr kvenna kvillu; kátr værðr fár af illu Óss er flestra færða; för, en skalpr er sværða
Nam ek upp rúnar Æpandi nam
Ræið kvæða rossom væsta; Reginn sló sværðet bæzta Kaun er barna bolvan; bol gorver mann folvan Hagl er kaldastr korna; Herjan skóp hæimin forna Nauð gerer nappa kosti; naktan kælr í frosti Is köllum brú bræiða; blindan þarf at læiða Ár er gumna góði; get ek at örr var Fróði Sól er landa ljómi; lúti ek að helgum dómi Týr er einhendr ása; oft værðr smiðr at blása
Bjarkan er laufgrænstr líma; Loki bar flæ’rðar tima Maðr er moldur auki; mikill er græip á hauki
Nam ek upp rúnar Æpandi nam
Laukr er, er fællr ór fjalle; foss en gull ero nosser ÝR er vetrgrænstr víða; vant er, er brennr, at svíða
