Fjørustrond Órørd av mannahond Ikki ein sál í nánd Tak mína høgru hond
Og set tín fót á land Á kaldan skeljasand Vís mær tín gamla gand Skonk mær títt beiska bland
Tvitið, skitið, snykut
Sicut a principio mundi Desertae semper fuerunt Causa latronum normannorum Vacuae anachoritis Nunquam eas insulas In libris auctorum memoratas Invenimus
Tíðarmynd Sum vølvan næstan blind Sá í tí fjaru fyrnd Ígjøgnum hvirluvind
Vit sita sund um sund Á oydnu oyggjagrund So ikki forna stund Fer fyri heyk og hund
Tvitið, skitið, snykut
Sicut a principio mundi Desertae semper fuerunt Causa latronum normannorum Vacuae anachoritis Nunquam eas insulas In libris auctorum memoratas Invenimus
Causa latronum normannorum Causa latronum normannorum Causa latronum normannorum In libris auctorum memoratas Invenimus
