Ouveo, ouveo
Ouveo, ouveo
Ouveo, ouveo
Ouveo, ouveo
As túas pisadas guían
Nun día de neve cru
A túa pelaxe é o abrigo
Os días que sinto frío
Ulo aquilo que ti ules
Dasme o control do perigo
Quero pensar que cabalgas o mar
E que bradas ao ceo o meu nome
Que nas noites vixías e coidas de mim
E que segues comigo ao meu pé
Na brétema deste bosque escoitei
O teu ouveo silente buscándome
E unha danza ancestral anunciaba
A túa volta a miña vida, ao meu ser
Para mim ti xamais vas deixar de ser
(Ouveo, ouveo)
Pero non teño como fuxir
(Ouveo, ouveo)
E buscarte e sentirte comigo aquí
(Ouveo, ouveo)
E pídolle axuda a lúa
(Ouveo, ouveo)
Todo segue do revés
De revolta contra o mundo
Xa só quero velo arder
E que volvas por un segundo
E respiro outra vez
Sen pensalo porque sufro
Para que seguir en pé
Se xa non estamos xuntos
Oín o teu ouveo
(Ouveo, ouveo)
Vinte remexer
(Ouveo, ouveo)
Todas esas polas
(Ouveo, ouveo)
Buscando a miña pel
(Ouveo, ouveo)
(Ouveo, ouveo)
