Madrugada, o porto adormeceu, amor
A lúa abanea sobre as ondas
Piso espellos antes de que saia o Sol
Na noite gardei a túa memória
Perderei outra vez a vida
Cando rompa a luz nos cons
Perderei o día que aprendín a bicar
Palabras dos teus ollos sobre o mar
Perderei o día que aprendín a bicar
Palabras dos teus ollos sobre o mar
Veu o loito antes de vir o rumor
Levouno a marea baixo a sombra
Barcos negros sulcan a mañá sen voz
As redes baleiras, sen gaivotas
E dirán, contarán mentiras
Para ofrecerllas ao patrón
Quererán pechar cunhas moedas, quizais
Os teus ollos abertos sobre o mar
Quererán pechar cunhas moedas, quizais
Os teus ollos abertos sobre o mar
Madrugada, o porto despertou, amor
O reloxo do bar quedou varado
Na costeira muda da desolación
Non imos esquecer, nin perdoalo
Volverei, volverei á vida
Cando rompa a luz nos cons
Porque nós arrancamos todo o orgullo do mar
Non nos afundiremos nunca máis
Que na tua memória xa non hai volta atrás
Non nos humillaredes nunca máis
Non nos humillaredes nunca máis
