ÞAr var Draupnir Ok Dolgþrasir Hár, Haugspori Hlévangr, Glóinn Dóri, Óri Dúfr, Andvari Skirfir, Virfir Skáfiðr, Ái
Alfr ok Yngvi Eikinskjaldi Fjalarr ok Frosti Finnr ok Ginnarr þAt mun æ uppi Meðan öld lifir Langniðja tal Lofars hafat
Unz þrír kvámu Ór því liði Öflgir ok ástkir Æsir at húsi Fundu á landi Lítt megandi Ask ok Emblu Örlöglausa
Önd þau né áttu Óð þau né höfðu Lá né læti Né litu góða Önd gaf Óðinn Óð gaf Hænir Lá gaf Lóðurr Ok litu góða
Ask veit ek standa Heitir Yggdrasill Hár baðmr, ausinn Hvíta auri þAðan koma döggvar þÆrs í dala falla Stendr æ yfir grænn Urðarbrunni
ÞAðan koma meyjar Margs vitandi þRjár ór þeim sæ Er und þolli stendr Urð hétu eina Aðra Verðandi - Skáru á skíði, - Skuld ina þriðju þÆr lög lögðu þÆr líf kuru Alda börnum Örlög seggja
ÞAt man hon folkvíg Fyrst í heimi Er Gullveigu Geirum studdu Ok í höll Hárs Hana brenndu þRisvar brenndu þRisvar borna Oft, ósjaldan þÓ hon enn lifir
Heiði hana hétu Hvars til húsa kom Völu velspáa Vitti hon ganda Seið hon, hvars hon kunni Seið hon hug leikinn Æ var hon angan Illrar brúðar
ÞÁ gengu regin öll Á rökstóla Ginnheilög goð Ok um þat gættusk Hvárt skyldu æsir Afráð gjalda Eða skyldu goðin öll Gildi eiga