Þú varst hjartablóm og ljóðadís og lag í leiftursýn mér tókst að þekkja þig þennan dag og gæfan tók að gæla ögn við mig Svo leið tíminn hratt með lífsins dans og brag mér lærðist tafarlaust að þekkja það þennan dag að gæfan verður seint á vísum stað
Enn ég hugs’ um ástina og glaðan hag og einnig þína mynd og þarflaust hik þennan dag hið eina litla, litla augnablik
Þú varst hjartablóm og ljóðadís og lag mér lærðist tafarlaust að þekkja það þennan dag að gæfan verður seint á vísum stað að gæfan verður seint á vísum stað að gæfan verður seint á vísum stað
